Nuurddüütsches Folklore-Theoter van de Elvinsel Finkwarder.


Folklore frisch un lebennig wies'n,

dat is't wat denn Finkwarder Danzkring utmokt. Keen de Grupp all mol up de Bühne belevt hett, de is ton Fründ worrn un kummt jümmer wedder.

Dänz un Leeder to flott "arrangierte" Musik'n, obertüüg vördrog'n Leeder van Solis'n un Chor, Dänz vull Swung un Leb'n, Plattdüütsch as uns dat Muul wuss'n ist und de veln ünnerscheedlich'n Dracht'n stoht doarför.

Wenn no een 2 ½ stünnig'n Singspel-Obend, as ton Bispel bi "Lüüd van de Woterkant" ooder Sünn iin de Seils" dat Hann'klappn goar keen Ind nehm will, denn freit sick de rund 35 Spelers jümmer wedder un wet: ‚Wi sünd dicht an de Lüüd ran, wi sünd noch jümmer up'n richtig'n Weg.'

As de Finkwarder Danzkring sick 1976 gründ het, het nüms dacht wat dat mol soo komm' ward. Toomols wär bloos vörseehn man jüst een beeten ut eegen "Spoß an de Freid" to danz'n un sing'n.
Dat duer ober nee lang, to wür kloar, wi mööt, ne wi wööt wieder, denn de Spoß denn de Tookiekers un Toohürers harrn, keem trück up de Bühne un dreev to miehr vöran.

Wi dööt al tohoop neeschierig wehn, wat doar wull noch ut ward.